آئین مستان

پاشو علمدار حرم یه سری به حرم بزن

قوت قلب خواهرم جلو حرم قدم بزن

برو ببین که دخترم میگه عمو علم بزن

پاشو علمدار حرم چشم انتظارتن همه

همیشه گفتم به همه که با تو پشتم محکمه

هیچیک خبر نداره که چه خبر تو علقمه

فکر نمیکردم نیمه جون شی پهلوونم

اینجوری پشتم بشکنه بره توونم

فکر نمیکردم اینجوری بهم بخندن

بَدن بی دست تو رو بِدن نشونم

نرو علمدار حرم

 فقط تو رو داره حرم

واویلتا واویلا..........

قربون غیرتت برم به مشک خالی رو نزن

دستاتو سرزنش نکن بازو نکش بازو نزن

برات بمیرم دیگه زخم روی زخم ابرو نزن

این پهلو اون پهلو نکن اینقدر جلوم سو سو نزن

نمیتونی بلند بشی اینقدر رو خاک پهلو نزن

حالا که داره حرمله میبینه پس زانو نزن

فکر نمیکردم من بیام نتونی پاشی

فکر نمیکردم اینجوری از هم بپاشی

مگه چقدر میشه جدا شدیم ما از هم

دیدمتو گفتم شاید خودت نباشی

نشناختمت برادرم

 چه خاکی ریختن به سرم

واویلتا واویلا..........

سقا به جون خواهرم، دلواپس خواهرمم

هم نگرون تومو هم نگرون حرمم

قول داده بودی به رباب فکر علی اصغرمم

سقا تو بودی و با تو غم توی سینمون نبود

مهمون نوازی اینجوری تو ی مدینمون نبود

اینجایی که ما اومدیم جای سکینمون نبود

فکر نمیکردم هو کنن ناموسمونو

لگد کنن قلبِ بهم مانوسمونو

سنگ بزنن قاسم نوجونمونو

یا اینکه سیلی بزنن رقیه مونو

واویلتا واویلا..........

دست اباالفضل داره پیمونمو پر میکنه

منو حُر میکنه

دونه دونه اشک چشامو مثه دُر میکنه

منو حُر میکنه

پهلوون نام آوری، چی بگم آقا محشری

ذوالفقارو که میکِشی اصن انگاری حیدری

فدای تو طناز من داری دل منو میبَری

هنو دست به شمشیر نشدی فراری شدن

تا دیدن چشمتو همه متواری شدن

جانم اباالفضل ، سلطانم اباالفضل ......

یه عمره مالک اشتر هم واقف به این مسئله ست

آقامون زلزله ست

حریف نداری کار دشمن هم فقط هلهله ست

آقامون زلزله ست

رقیه که تکبیر میگه لشکر دوتا میکنی

هر کی بغض حیدر داره سرشو جدا میکنی

همه میکشن به عقب وقتی که نگاه میکنی

علمت دستته میگی یل این لشکرم

جیگرش رو داری بیا پسر حیدرم

جانم اباالفضل ، سلطانم اباالفضل ......

مست مدام جامتم پاتوقمه مِیخونه

بم میگن دیوونه

لیلی تو باشی دیگه این غلام سیاه مجنونه

بهم میگن دیوونه

تو با دوتا دست قلم گره هامو وا میکنی

تویی که منو تو دل سینه زنا جا میکنی

سینه میزنم واسه تو ، تو منو دعا میکنی

کریلا خونمه منو تو خونم راه بده

واسه عشقم میمیرم آقام اگه پا بده

هنو دست به شمشیر نشدی فراری شدن

تا دیدن چشمتو همه متواری شدن

علمت دستته میگی یل این لشکرم

جیگرش رو داری بیا پسر حیدرم

جانم اباالفضل ، سلطانم اباالفضل ......

از غصه آب شدم خونه خراب شدم
شرمنده زینب و روی رباب شدم
مادر اومده بالا سرم

 غرق خون شده پا تا سرم
محشری شده برا سرم

 ای برادرم
اگه بره سرم رو نیزه ها

 فدا سر تموم بچه ها
پاشو برو عزیز برادرم

کسی نره به سمت خیمه ها
غوغای حمله دشمن به گوش میاد
جدا شده دستم و خونم به جوش میاد
دوره میکنن من و تو رو

جان مادرت پاشو برو
جای من بگیر جلوی این سیل لشکرو
برو داداش قد کمون من

دیگه تو میمونی بدون من
داره می باره بارون از چشات

 روی چشای غرق خون من

اگه بره سرم رو نیزه ها

 فدا سر تموم بچه ها
تنها هستی و من بی تاب و مضطرم
چه جوری تنها بری از میدون تا حرم
داغ غربتت رو جیگرم

تنها می مونی اگه برم
پیش من نمون برو حرم ای برادرم
دیگه چیزی نمونده یا اخا

 که عالمی و بی قرار کنی
دیگه کسی نمونده پیش تو

 یه نفری می خوای چیکار کنی

اگه بره سرم رو نیزه ها

 فدا سر تموم بچه ها
پاشو برو عزیز برادرم

کسی نره به سمت خیمه ها